[zaloguj się]
[pdf]

PŁOWIEĆ (2) vb impf

-o- (1), -ó- (1) Mącz (1:1).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 płowieję
3 płowieje

praes 1 sg płowieję (1). ◊ 3 sg płowieje (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.

Stawać się płowym, żółknąć; flavere, flavescere Mącz, Cn (2): Flaveo, Zołcieyę/ Płowieyę. Mącz 129d; Flavescunt frumenta, Płówieye/ To yeſt/ Doſtawa ſie/ Smáży ſie żyto. Mącz 129d.
a. [Złocić się: Y przetoż mędrzec káżdego vpomina/ mowiąc: Nie pátrz ná wino gdy płowieie [quando flavescit Vulg Prov 23/31]/ gdy ſie zálśnie wſklenicy bárwá iego WujPosŚw 1584 255 (Linde).]

MN