[zaloguj się]
[pdf]

POBACZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m con by pobåczył sie.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stwierdzić coś o sobie; cum inf „być” jakiego: ták że też rzadki ieſt/ ktoryby cżytáiąc ie [Listy św. Jakuba itd.]/ niepobacżył ſie być w rozumie niedoſkonáłego. Leop *B4v.

Formacje współrdzenne cf BACZYĆ SIĘ.

KW