![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (POBŁYSKUJĄCY) | Następne hasło: 2. POBOCZ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
1. [POBOCZ sb f
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz bok).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| A | pobocz | |
| I | pobocz(a)mi |
sg A pobocz. ◊ pl I pobocz(a)mi.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.
Znaczenia
Rzemień do pętania konia: Konie [w kondukcie pogrzebowym] były bardzo cudne, wszytkie poboczami spętane, bo były szalone. KronMieszcz 90; á ten chćiał iuż był vćiekáć/ áż mu Iáńcżárowie pobocż ná koniá włożyli BielKron 1597 379 (Linde).]
KW