[zaloguj się]
[pdf]

POBUDZIĆ SIĘ (9) vb pf

się (8), sie (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf pobudzić się
praet
sg pl
3 m pobudził się m pers pobudzili się
imperativus
sg
3 niechåj się pobudzi
conditionalis
pl
1 m pers bysmy się pobudzili

inf pobudzić się (1). ◊ fut 3 sg pobudzą się (1). ◊ praet 3 sg m pobudził się (1). ◊ 3 pl m pers pobudzili się (2). ◊ imp 3 sg niechåj się pobudzi (1). ◊ con 1 pl m pers bysmy się pobudzili (2). ◊ part praet act pobudziwszy się (1).

Sł stp s.v. pobudzić, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. pobudzić.

1. Nabrać chęci, zapału [w tym: do czego (6)] (7): LatHar [+9]v; iákoż ſię wſtydźić nie mam/ á do pilney roboty y powolnośći w zakonie Chryſtuſowym nie pobudźić? SkarKaz 209b.

pobudzić się ku czemu (1): byſzmy ſyą ku nabozenſthwu pobudzyly a ku vyerze przyſzly PatKaz I 13.

pobudzić się czym (3): SkarJedn 218; IAki ieſt pożytek cżytánia żywotow świętych/ [...] pokazáło ſię ná tym S⟨więtym⟩ ktory ſię do męcżeńſtwá tákim poyſrzodkiem pobudził. SkarŻyw 76, 440.

W przen (1): niechay ſię wola twoiá pobudzi/ do pilnego obacżánia/ ieſliś podległ onemu grzechowi álbo nie LatHar 665.
2. Rozpocząć jakieś gwałtowne działanie [czym] (2): Quoniam ecce inimici tui ſonuerunt: [...] Boć oto nieprzijaciele twoi pobudzili ſie walką [Bo oto nieprzyiaćiele twoi okrzyk vczynili WujBib] WróbŻołt 82/3; bo ná drodze Choronaimſkiey wrzaſkiem ogromnym pobudzą ſię (marg) Albo wołánie łamánia pobudzą [clamorem contritionis suscitabunt]. BudBib Is 15/5.

Formacje współrdzenne cf BUDZIĆ SIĘ.

TG, ZCh