[zaloguj się]
[pdf]

POCHWIŁEK (1) sb m

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ek).

Fleksja
sg pl
A pochwiłek pochwiłki

[sg A pochwiłek.] ◊ pl A pochwiłki.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.: pochwilek.

Czas, który za chwilę, wkrótce nastąpi:
Wyrażenie przyimkowe: »na pochwiłki, [na pochwiłek]«: [Nápochwiłek/ Pochwili StatorGramm K8v.]
~ Zwrot: »(s)chować na pochwiłek (pochwiłki)« = na później: A ten dybie poćichu/ y rozgryźnie gruſzkę/ Gdy mu w zębiech vwiązłá/ rzućił o poduſzkę. A chcąc tego zátáić/ rzekł ſą tu y gniłki/ Dobrze to ná łákomcá/ chowáć ná pochwiłki. RejFig Aa3v; [Schoway mi to ná pochwiłek. Mihi hoc reponi aut aſſerua, vt paulo post vtar. StatorGramm K8v]. ~

MF, SBu