[zaloguj się]
[pdf]

POCIESZYCIELKA (7) sb f

Fleksja

V sg pocieszycielko (7).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Ta, która przynosi ulgę, ukojenie w smutku lub innej przykrości, łagodzi smutek lub inną przykrość, dodaje otuchy, przynosi nadzieję [o Maryi] (7): Poćieſzyćielko przydz: Ogląday/ náwiedz błędliwe. KrowObr 176v.

pocieszycielka czyja [zawsze: G sb] (6): O poćieſzyćielko vbogich Márya/ wyſluchay nas nędzne KrowObr 176, 176, 176v, 177; Bądź pozdrowioná poćieſzyćielko żywych y vmárłych naochotnieyſza. LatHar 39. Cf Wyrażenie.

W połączeniach szeregowych (3): Weyrzy ná náſze wzdychánie/ do żywotá drogo/ śiroth poćieſzyćielko/ grzeſznych náwroćićielko. KrowObr 176, 176v, 177.

W charakterystycznych połączeniach: pocieszycielka mizernych, sirot, ubogich (2), żywych i umarłych.

Wyrażenie: »smutnych pocieszycielka« (1): Przydz Świátłośći Kośćiołá rzymſkiego/ Smutnych poćieſzyćielko/ Zbawienie y poćieſzenie KrowObr 176v.

RS, (MF)