[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZĄDZIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg f con by sie rozrządziła.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozdysponować, rozdarować, rozdzielić swoją własność; w przen [z kim o kim]: [w wyjaśnieniu alegorycznej opowieści:] Ale dobry krześćiánin [...] ma ſie dáć do ćiemnice zá nię to ieſt/ ná pokutę ſwiętą/ áżby duſzá ſzłá do żony/ to ieſt/ do ſumnienia/ áby ſie rozrządziłá z nią o dziatkách y o cżeládzi/ to ieſt o bożym przykazániu HistRzym 120v.

Formacje współrdzenne cf RZĄDZIĆ.

ZCh