[zaloguj się]
[pdf]

PODKANCLERZ (6) sb m

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg pl
N podkanclérz
I podkanclérz(e)m
L podkanclérzu podkanclérzåch

sg N podkanclérz (2). ◊ I podkanclérz(e)m (2). ◊ L podkanclérzu (1). ◊ pl L podkanclérzåch (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zastępca kanclerza, najwyższego urzędnika państwa polskiego lub litewskiego (5): Piotra Tumickiego [...] ktori potem bel pod Kanclerzem y Biſkupem Poznanſkim. PaprUp C; Potym P.Woiewoda Trocki ý zPanem Podkanclerzem siedli nazedlu podle P. Marszałka Koronnego. ActReg 29.

W połączeniu z nazwiskiem (1): Trambá też Podkánclerz wiodł z obozu vff nowy StryjKron 527.

Zestawienia: »podkanclerz litewski« (1): OBiecuiem téż [...]/ iż my y potomkowie náſzy/ Sygnetu żadnégo vżywáć nie mamy/ [...] iedno Koronnych pieczęći/ któré przy Kánclérzach y Podkánclérzach ſą/ ták Polſkich iáko y Litewſkich SarnStat 325.

»podkanclerz polski« (1): SarnStat 325 cf »podkanclerz litewski«.

Szereg: »kanclerz i podkanclerz« (2): O Kánclérzu y Podkánclérzu. SarnStat 944 marg, 325.
2. Zastępca przełożonego kancelarii królewskiej, sekretarz osobisty króla (1):
Wyrażenie: »podkanclerz krolewski« [w połączeniu z imieniem] (1): Nicolaus proboſcż Sczibienſki/ Podkanczlerz Krolewſki [Nicolaus Scibiniensis praepositus Vicecancellarius regis]. MiechGlab 16.

Synonim: 2. sekretarz.

Cf PODKANCLERZY

AL, JB