« Poprzednie hasło: PODKOPANY | Następne hasło: PODKOPAWAĆ SIĘ » |
PODKOPAWAĆ (1) vb impf
Oba o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | pl | |
1 | podkopåwåm | |
3 | podkopåwają |
praes 1 sg podkopåwåm. ◊ [3 pl podkopåwają.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Kopiąc uszkadzać od spodu, aby spowodować zawalenie się; czynić podkopy: Subruo, Podrywam/ Podkopawam/ wywrácam z gruntu. Mącz 362a; [Podkopawam/ Suffodio, cuniculos ago. Volck Rrr3].
[Przen [co]: wáſz ſyn przeklęty z miſtrzmi ſwemi/ myſlą iákoby przez fałſzywe powieśći mogli was ſkáźić/ kthorych z wielką pilnośćią słuchaćie/ ták bárzo iż wieżę wáſzego ćiáłá podkopawáią/ obrázy/ to ieſt/ ſmysły wáſze każąc HistPonc G4.]
Formacje współrdzenne cf KOPAĆ.
KW, AL