[zaloguj się]
[pdf]

PODLEGAJĄCY (2) part praes act

o prawdopodobnie jasne, e prawdopodobnie pochylone (tak w podlegać); a jasne.

Fleksja
sg
f Vpodlégającå
pl
N m pers podlégający

sg f V podlégającå (1). ◊ pl N m pers podlégający (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Uznający czyjąś zwierzchność nad sobą, podporządkowany [komu] (1): iż wiele krolow Chrześćiáńſkich będąć rowni ſobie/ á ieden drugiemu nie podlegáiący/ wſzyſcy ſię do iednego Papieżá [...] odzywaią SkarJedn 204.
2. Będący przedmiotem czyjegoś działania [czemu] (1): Pánno popiſowi Ceſárſkiemu z Iozephem pokornie podlegáiąca/ mo⟨dl ſię zá námi⟩. LatHar 501.

Synonimy: 1. poddany, posłuszny; 2. poddany.

Cf PODLEGAĆ, PODLEGŁY

AK, AL