« Poprzednie hasło: PODLŚCIĆ | Następne hasło: PODLUDEK » |
PODLUCHNY (1) ai
o prawdopodobnie jasne (tak w podły).
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | G | podluchn(e)go | f | G | |
A | podluchny | A | |||
I | I | podluchną |
sg m [G podluchn(e)go.] ◊ A podluchny. ◊ [f I podluchną.]
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.
Znaczenia
Bezwartościowy a. mało warty; nisko ceniony; mało ważny: W iákim myśl złym lub dobrym tkwi poſtánowieniu Zoſtáwił nam to iáwnie/ Arpin co mawiał ſpráwnie/ Ze tákie ſą káżdemu złe y dobre rzecży/ Iáki vmysł ktory ie bierze do ſwey piecży. Krotochwile o źiemię/ Gdźie iuż tak słábe ćięmię Ze podluchny przypadek wiecżną ſtratą kłádźie RybGęśli C4; [Záprawdę dźiś tych wſzytkich ktorzy ſię nam mienią Przyiaćioły/ możem zbyć zá podluchną ceną PaprProba A4 (Linde)].
a. [Należący do niskiej (niższej od kogoś) klasy społecznej: CO rozumieſz nie trudno tu odmienić Pánu/ Vcżynić Woiewodę z podluchnego ſtanu PaprGniazdo 609 (Linde).]
MŚ, AL