[zaloguj się]

PODNIEBNY (3) ai

o oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNpodniebny
pl
N subst podniebn(e)
A subst podniebné

sg m N podniebny (1).pl N subst podniebn(e) (1).A subst podniebné (1).

stp, Cn notuje, Linde XVII(z Cn; XVIII) – XVIII w.

Znajdujący się pod niebem; exterior, hypaethrus, subdialis Cn (3): Opáczyſtym obłokom poczyniłeś tory/ W ktorych błądźić nie mogą zgodne wiodąc ſpory [...]. Spolnie ſie żywić [= podtrzymyć się] muſzą żywioły podniebne SzarzRyt B3v.
a. Ziemski (2): POkoy/ ſzczęśliwość. Ale boiowánie Byt náſz podniebny SzarzRyt A2.
Wyrażenie: »podniebne kraje« = ziemia, świat (1): IEftem poſłániec wielkiégo Bogá ſkrzydłáty/ Dóm Páńſki opuśćiwſzy/ przyſzedłem tu ná ty Podniebné wáſzé kráie ZawJeft 5.

MŚ, SBu