[zaloguj się]
[pdf]

PODPŁOMYCZEK (1) sb m

Oba o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg pl
N podpłomyczek
G podpłomyczków
A podpłomyczek

sg N podpłomyczek. ◊ [A podpłomyczek. ◊ pl G podpłomyczków.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dem. od „podpłomyk”: [ále weyźrzawſzy okiem duſznym w chléb/ naydźieſz manna abſconditum/ ſmák dźiwny nie wedle ćiáłá/ ále wedle duſze. bo ćiáłá nie pośila [...] ále duſzę/ [...] y ná pozyſkánié łáſki Bożéy/ áż do góry Horeb zbáwienia náſzégo/ ná kſztałt onych podpłomyczków Heliaſzowych/ zá ktorych mocą vſzedł bárzo dáleką drogę. JanSyjon 25.]
Wyrażenie: »podpłomyczek upieczony« [szyk zmienny]: namiotek álbo chroſciána budká tho były mármory y álábáſtry ich/ podpłomycżek ná węglu vpiecżony á káwálec báráninki to były połmiſki ich [świętych przodków] RejZwierc 69v; [SkarŻyw 872 (Linde)].

AL