![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PODPOŁUDNIOWY | Następne hasło: PODPOMAGAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PODPOMAGACZ (1) sb m
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w podpomagać); -ma-, [-må-]; drugie a jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| A | podpomågacze | |
| I | podpomagacz(e)m |
sg I podpomagacz(e)m. ◊ [pl A podpomågacze.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ten, kto pomaga; może też współuczestnik:
[podpomagacz czego: ábyſmy wiedzieli/ żeſmy ſobie dáni w towárzyſtwo/ zá podpomagácże á ſpołbudowniki Koſciołá Páńſkiego. GilPos 111v.]
podpomagacz komu: iáko Pan Bog záſlubił á poprzyſiągł to Dawidowi/ iż miał w łáſce chowáć to kroleſtwo iego/ á záwżdy być pilnym podpomágácżem kościołowi ſwemu ſwięthemu LubPs dd2.
MŚ