« Poprzednie hasło: ROZSIADAŁY | Następne hasło: [ROZSIADLINA] » |
ROZSIADANIE (1) sb n
rozſ-, [rozś-].
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); [-siad-, -siåd-]; drugie a jasne.
sg | |
---|---|
N | rozsiadani(e) |
A | rozsiadani(e) |
L | rozsiadaniu |
sg [N rozsiadani(e).] ◊ A rozsiadani(e). ◊ [L rozsiadaniu.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozsieść się.
rozsiadanie czego: Miod warzony/ na rozſiadanie nog, albo ſkori: barzo pomaga FalZioł IV 28a; [Kśiąg 1. Rozdźiał 7. O vśćiech/ zwłaſzcżá rozśiádániu warg. SienHerb 502b; Rozśiádánie ſkory y płći poſpolićie SienHerb C#; Rozśiádánie warg SienHerb C#; Zádku rozśiádánie ták lecżyć SienHerb C#4v, C#, C#3].
rozsiadanie czego: Rozśiádánie męcherzá [cf [proch perłowej macicy] Rány w męcherzu cżyśći y goi. SienHerb 313b] SienHerb C#; Rozśiádánie gárdłá SienHerb C#; Zołądká rozśiádánie SienHerb D#, B#4v, C#3v.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy uszkodzonego organu: Rozśiádánie Ielitne 261 [cf Też ná roſpádłośći ielitá ktore ieſt w ſtolcu/ ieſt bárzo dobry [blajwas, tj. biały ołów] bo rychło goi roſpádliny. SienHerb 261b] SienHerb C#.
Synonimy: padanie, rozpadlina, rozpadłość.
MN