Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZSIADANIE

Następne hasło: [ROZSIADŁY] »

[ROZSIADLINA sb f

Zawsze: rozś-.

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a jasne.

Fleksja

	pl
N	rozsiadliny
G	rozsiadlin
A	rozsiadliny

pl N rozsiadliny. ◊ G rozsiadlin. ◊ A rozsiadliny.

Sł stp: rozsiedlina, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

[Pęknięcie (zawsze o ranie powstałej w wyniku pęknięcia)]
- a. [O uszkodzeniu organu wewnętrznego]

Pęknięcie (zawsze o ranie powstałej w wyniku pęknięcia):

rozsiadlina czego: SienHerb C#3 cf »padanie albo rozsiadlina«.

Szeregi: »padanie albo rozsiadlina«: Vſt padánie álbo rozśiádliny iáko lecżyć SienHerb C#3.»rana i rozsiadlina«: Ran gárdłowych lecżenie y rozśiádlin SienHerb B#4v.

»rozsiadlina albo rozpadlina«: Máść też ná rozśiádliny álbo roſpádliny wſzelákie y zápuchłe dobra SienHerb 503a.

a. O uszkodzeniu organu wewnętrznego:

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy uszkodzonego organu: Ielitne padánie/ álbo rozśiádliny A ſtego bywáią Ielitne rány/ á to lekárſtwa ich. SienHerb A#3v (Linde).

Szereg: »padanie albo rozsiadlina«: SienHerb A#3v (Linde) cf W połączeniu z przymiotnikiem.

Synonimy: padanie, rozpadlina.

Cf ROZSIAD]