[zaloguj się]
[pdf]

PODSKUŚĆ (6) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-).

Fleksja
inf podskuść

inf podskuść (2). ◊ fut [3 sg podskubie.] ◊ 3 pl podskubą (3). ◊ part praet act podskubszy (1).

Sł stp brak, Cn s.v. ogołocić kogo; szkodzę kogo, Linde bez cytatu.

Powyrywać trochę włosów, piór (6): WEy iáko ten nędznicżek [sokół]/ ſiedzi záſlepiony/ Mogąc ſobye powoli/ buiáć ná wſze ſtrony. Iż mu w bęben kołácą/ á kęs mięſá dádzą/ A ná Wioſnę podſkubſzy/ przedſię w kociec wſádzą. RejZwierz 126.

podskuść kogo (G a. A) (1): A iż ſie iey [sójce] kęs dzyeći/ zbyeżawſzy ſie śmieią/ A potym álbo ſkubą/ álbo z wirzchu zleią. Tákżeć ſie też trefuye/ chłopu wſzetecżnemu/ Co mnima iżby wygrał/ iż ſie śmieią iemu. A potym go obleią/ á s tyłu podſkubą RejZwierz 127v.

W porównaniu (1): Siedzi zwieśiwſzy głowę by ná wioſnę gąſká/ Gdy ią owo podſkubą RejWiz 70v.

Zwrot: »gąskę podskuść« (1): RejWiz 70v cf W porównaniu.
Przen: Pozbawić części majątku, wyłudzić pewną sumę pieniędzy; dispoliare, exhaurire, exspoliare, extexere, orbare, spoliare, tangere, viduare Cn (3):

podskuść kogo (A) (1): (nagł) Opáći. (–) TV ſie dziwuy tym wieprzom/ co ták dármo ſtyli/ Y iáko ſie nie wſtydzą/ co ie potucżyli. [...] Lecż lepyey w tym nierządzye/ ſpołu pocżekaymy/ Aż nas wſzytki podſkubą/ toż w lás vciekaymy. RejZwierz 104v.

podskuść kogo (G a. A) (2): Ktoż to nam ma nágrodzić/ nikt iedno Ziemiánie/ Zmowmy ſie iednoſtáynie/ zſzedwſzy ſie w Cech ná nie Niewádzić ich nam podſkuść BielRozm 17; BielSat C2; [A gdy więc nas dobrze ten luxus podskubie i zwojuje, tak że nam mało prowentów zostawi, wnet się wdamy do awarycyej PismaPolit 541].

Formacje współrdzenne cf SKUŚĆ.

Cf PODSKUBIONY

KW, MM