« Poprzednie hasło: 2. (PODSTAĆ) | Następne hasło: PODSTAŁY » |
PODSTAĆ SIĘ (1) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); a pochylone.
Fleksja
inf | podståć się |
---|
[inf podståć się.] ◊ fut 3 sg podstoi się.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII i XIX w.
Postać jakiś czas w naczyniu (o płynie): [Słodką á nieſłoną źiemię táko poznaſz/ wſypawſzy iey w gárnek iáki/ náley ná nię wody/ á zmieſzay dobrze/ iefli źiemiá ſłona ieſt/ tedy też wodá będźie ſłona gdy śię podſtoj Cresc 1571 139.]
a. Oczyścić się z zawiesiny przez stanie w naczyniu: wleyże rożánego oleyku/ álbo máſłá máiowego/ coby nieſolone: potym záś wodą roſtworz/ á znowu przewarz: potym onę tłuſtość zbierz/ gdy ſye podſtoi/ á tho choway ku mázániu pierśi od káſzlu. SienLek 84; [wley wody ćiepłey/ mieſzayże pálcem/ potym ſie day trochę podſtać SienHerb 605b; Cresc 1571 344 (Linde), 352].
Formacje współrdzenne cf 1. STAĆ.
Cf PODSTAŁY
KW, MM