[zaloguj się]
[pdf]

[PODSZPOCIĆ vb pf

Fleksja

inf podszpocić.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Lekko uszkodzić jakąś część ciała; przen:
Zwrot: »[na czym] nogę sobie podszpocić«: Gdy był znáiomy Pan Bog/ tylko w ſámym Zydoſtwie; nie dźiw/ iż wiele ſie ich ná onym Kámieniu potykáło: ale Gory ktoby niemiał widzieć/ álbo ná niey nogę miał ſobie podſzpoćić; tego ſlepoćie niemoże ſie wydźiwić S. Auguſtyn HerbNauka L4v (Linde).

Formacje współrdzenne cf SZPECIĆ.]

KW