[zaloguj się]

PODUCZAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

inf poduczać się.

stp, Cn, Linde brak.

Nabywać trochę umiejętności [ze zdaniem dopełnieniowym]: A ieſliby mogł [młody człowiek] y drzewecżko znieść/ tedy y to niewádzi z nim ſobie poigráć/ ręką vważáć do pierſcionká álbo do cżapecżki pomierzyć/ á poducżáć ſie z młodu coby ſie y nápotym przy godziło. RejZwierc 15.

Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.

KW