[zaloguj się]
[pdf]

PODUCZYĆ SIĘ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-).

Fleksja
praet
sg
3 m poduczył się

fut 2 sg poduczysz sie (1). ◊ 3 sg poduczy sie (1). ◊ praet 3 sg m poduczył się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w.

Zdobyć trochę wiedzy, wiadomości, nabyć umiejętności (3): á gdy [Dworzanin] iuż to pocżuie w ſobie/ iż ſie poducżył/ wiele tym ſobie pomoże/ kiedy vźrzy rozmáite ludzie theyże profeſſiey GórnDworz E6v.

poduczyć się czego (1): Bo á co mu [dziecięciu] potym iáko Circes ludziom głowy odmieniáłá/ álbo iáko Vlixes pływał/ álbo co Helenká broiłá/ [...] ácż to potym powoli gdy ſie iuż cżego inſzego poducży nie wádzi ſobie dla krotofile cżytáć. RejZwierc 12.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): A ták cżytay ty kſiąſzki niemaſzli co dzyáłáć/ Poducżyſz ſie iáko maſz ſwą powinność chowáć. RejZwierc 120v.

Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.

Cf [PODUCZON]

KW, AL