[zaloguj się]

[PODUSIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg n praet podusiło sie.

stp, Cn, Linde brak.

Stracić życie wskutek uduszenia, braku powietrza (o wielu): niźny zamek do gruntu ſpalili: gdźie ludźi bárzo wiele zgorzáło y poduśiło ſie BielKron 1597 644.

podusić się czym: W tymże roku w Wielicżce [...] ieden Gornik ogień zapuśćił/ cżym ſie wiele ludźi poduśiło BielKron 1597 516.

Formacje współrdzenne cf DUSIĆ SIĘ.]

KW, AL