[zaloguj się]
[pdf]

PODWAŻYĆ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); a pochylone.

Fleksja
inf podwåżyć
conditionalis
sg
3 m by podwåżył

inf podwåżyć. ◊ [con 3 sg m by podwåżył. ◊ part praet act podwåżywszy.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVIII w.

Podnieść w górę, wznieść [kogo, co]:
Przen:
Szereg: »podważyć i podnieść«: Ieſli bogacz vtopiwſzy ſerce w ſkárbie ſwoim ziemſkim/ nie może go podważyć y podnieść do niebá: niechayże ſkarb ziemſki przed ſobą przeſyła do niebá WujNT 249.
a. [Postawić na nogi upadłego; przen:
Zwrot: »upadłe podważyć«: prośimy/ áby też [Pan Bóg] nád námi okazał możność ſwoię/ [...] áby nędzne á vpádłe podważył/ grzechy nam odpuśćił WujPosŚw 1584 371 (Linde).]
b. [Unieść trochę od spodu: Drugich, podważywszy dom, w spód kładli głowami Tak byli przytłoczeni ku ziemi ścianami. StryjPocząt 308; StryjKron 476.]

Formacje współrdzenne cf WAŻYĆ.

KW, AL