[zaloguj się]
[pdf]

PODWESELIĆ (4) vb pf

o oraz oba e jasne.

Fleksja
inf podweselić
praet
sg
3 f podweseliła
conditionalis
pl
3 m pers by podweselili

inf podweselić (1). ◊ fut 1 sg podweselę (1). ◊ 3 sg podweseli (1). ◊ [praet 3 sg f podweseliła.] ◊ con 3 pl m pers by podweselili (1). ◊ [part praet act podweseliwszy.]

Sł stp: podwiesielić, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Rozweselić [kogo] (1): Przecż do Actu takiego [związku małżeńskiego]/ wſzelákiey zacnośći/ Gotowáć ſie przyſtoi/ [...] Ktory ozdobić ia też vmyſliłem pewnie Chcąc wſzyſtkie podweſelić/ by mogło być trefnie. PaxLiz A2.
2. Rozweselić się, zabawić się; gratulari HistAl; diem luculente a. luculentum habere a. prothyme sumere, onerare se hilaritudine a. voluptatibus Cn (3):

[podweselić z kim: A gdy Kniáź Hleb Swentoſłáwowic do obozu Witołdowego przyiachał/ przyiął go wdzięcznie/ á potym podweſeliwſzy znim/ záhámował go w obozie StryjKron 505.]

Zwrot: »sobie podweselić« [szyk zmienny] (3): Twarz poſrzągła á gniewna vkazuie cżłowieka ſtatecżnego poki ſobie nie podweſeli GlabGad N2; HistAl L5; NIe bądź mi hárdym/ choćiaś wielkim pánem/ Iam nie ſtároſtą/ áni káſtellánem/ Ale gdy namniéy podweſelę ſobie/ Siłá mam w głowie pánów równych tobie. KochFr 31; [Otwin(?)Erot 96; HistOtton 74].

Formacje współrdzenne cf WESELIĆ.

KW, AL