[zaloguj się]
[pdf]

PODWICZKA (1) sb f

prawdopodobnie jasne (tak w podwika).

Fleksja
sg pl
G podwiczek
A podwiczki
I podwiczką

[sg I podwiczką.] ◊ pl G podwiczek. ◊ [A podwiczki.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Dem. od „podwika”: [Skazana na ścięcie Joanna] záwinąwſzy ſobie ocży podwicżką y twarz/ rzekłá [do kata]/ A coż teraz mam cżynić BazHist 181v; InwMieszcz 1584 nr 257.

W połączeniu szeregowym: Y grozi im [córkom syjońskim] P. Bog támże mowiąc: (Wierzch głowy ich łyſy będźie/ y obnáży P. Bog włoſy ich/ y pobierze im vbiory ich [...]: miáſto ſtrzępionych włoſow/ łyśiná: miáſto podwiczek/ włośiennicá.) SkarKaz 580b; [PowodSkarb Yyy3; kabacik zielony, podwiczek 6 i przytuliczka, chustek 9 niezłych [...]; koszulek cztery prostych InwMieszcz 1581 nr 233, 1587 nr 264].

KW, AL