[zaloguj się]
[pdf]

PODWINĄĆ (2) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m -m podwinął
3 f podwinęła
imperativus
pl
2 podwińcie

praet [1 sg m -m podwinął.] ◊ 3 sg f podwinęła (1). ◊ imp 2 pl podwińcie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Podgiąć, podnieść doi odzienia (2):
Zwroty: »podwinąć podołka, [podołek]« [szyk zmienny] (1): Nie kriyćie członków/ podołków podwińćie/ [...] Iżby ku bićiu otworzyſté miáłá Ręká wśćiekła GórnTroas 12; [A dlategom ia też podwinął podołek twoy [ego nudari fimbrias tuas] aż ná twarz twoię/ tak iż byłá odkryta ſromotá twoiá. BibRadz Ier 13/26 (Linde)].

»[co] wzgorę podwinąć« (1): DZiewkę mátká w kożuſzek ná ſwięto vbráłá/ Pilno iey przygroźiwſzy/ by go ſzánowáłá. Y ſzłá z nią do koſciołá/ w łáwecce klęknęłá/ Koſzulkę y s kożuſzkiem/ wzgorę podwinęłá. RejFig Cc5v.

Synonimy: podkasać, podnieść.

Formacje wspołrdzenne cf 2.WIĆ.

Cf [PODWINIONY]

LWil