[zaloguj się]

POGODNIE (2) av

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w pogodny oraz zwykle w -e).

stp, Cn brak, Linde także XVII w. s.v. pogodny.

Sprzyjająco, korzystnie; opportune Vulg, PolAnt; tempestive PolAnt (2): [Lecż przytráfiło ſię było nie długo potym/ że gdy okázyey/ ktora ſię ná ten cżás pogodnie podawałá [...] Krol Ferdynánd zániecháć niechćiał/ [...] BusLic [1]v.]
Szeregi: »łaskawie a pogodnie« (1): Trzeći raz prośi wielmożnego Bogá Swaiſtixá Bogá ſwiátłośći/ áby raczył łáſkáwie á pogodnie ſwiećić/ ná zboże/ ná łąki/ ná kwiećie y dobytki ich. StryjKron 161.

»pogodnie, (i) niepogodnie« = opportune, impovtune Vulg, PolAnt, tempestive, intempestive PolAnt [zawsze przekład tego samego tekstu] (1): Każ ſłowo iego/ nálegay Pogodnie/ niepogodnie/ ſtrofuy/ proś/ groḿ/ we wſſelkiey ćierpliwośći y náuce. Leop 2.Tim 4/2; [BudNT 2.Tim 4/2 (Linde s.v. pogodny); WujPosN 1584 I 385 (Linde s.v. pogodny)].

Cf NIEPOGODNIE, POGODNO

MP