[zaloguj się]
[pdf]

POGOMONIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg n praet pog(o)m(o)niło się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pokłócić się [około czego]: Iako niemasz nic naswiecie doskonalszego tak mi się tez in hac victoria to nie gmysli stało zę się około praedam [łupu wojennego] woisko mi pogomoniło, tak ze i miasteczko zapalili. ActReg 63.

Formacje współrdzenne cf GOMONIĆ SIĘ.

sMP