[zaloguj się]
[pdf]

ROZSTAWIAĆ (6) vb impf [i pf]

impf (6), [pf [part praet act]].

Zawsze: rozſ-.

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); oba a jasne.

Fleksja
inf rozstawiać
indicativus
praes
sg pl
3 rozstawiå rozstawiają
praet
sg pl
3 m rozstawiåł m pers rozstawiali
fut
sg
3 m będzie rozstawiåł
imperativus
sg
2 rozstawiåj

inf rozstawiać (1). ◊ praes 3 sg rozstawiå (1). ◊ 3 pl rozstawiają (1). ◊ praet 3 sg m rozstawiåł (1). ◊ 3 pl m pers rozstawiali (1). ◊ fut 3 sg m będzie rozstawiåł (1). ◊ [imp 2 sg rozstawiåj. ◊ part praet act rozstawiåwszy.]

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. rozstawić; poza tym w objaśnieniu s.v. rozstawiacz, rozstawiciel.

1. Ustawi(a)ć wiele czegoś w różnych miejscach; disponere, Calep, Cn; ordinare Cn [co] (6): [Aleksander] rozſtháwiał Namiothy potroſze iedny od drugich dáleko ná kilko mieyſc BielSpr 42; Będzie rozſtáwiał ſłoyki/ báńki/ Ziołá/ wodki: rć. MWilkHist C3v; Przepráwiwſzy ich [Litwinów] przez Dniepr zſzykowáni ſtali/ A Dziáłá z inſzą ſtrzelbą ſpráwnie rozſtáwiáli StryjKron 742; Calep 964a.

[rozstawiać po czym: [we Włoszech snopki lnu] ſuſzą ná ſłońcu rozſtáwiawſzy po polu/ wſzákoż ták áby deſzcż náń nie był Cresc 1571 188.]

Zwroty: »rzadko rozstawiać« (1): Lepiey ieſt zá woyſkiem záchowáć vffow nie máło/ niżli ie ſzeroko á rżadko rozſtháwiáć. BielSpr 36.

»rozstawiać szeroko, na szyrzą« [szyk zmienny] (1:1): BielSpr 36; Azaſz drugi nie rozſtháwia brogow ná ſzyrzą áby ſie ich więczey zdáło/ á w drugim dziurá áż do ziemie. RejZwierc 66v.

2. [Rozprostowywać (o gałązkach winorośli) [co]: w ten cżás [w kwietniu] śiey konopie/ cicer/ mannę/ tátárkę. Tákież winá rozſtáwiay/ drzewká ſzcżeṕ y okopuy Cresc 1571 694.]

Formacje współrdzenne cf STAĆ.

Cf ROSTAWIANY

MN