[zaloguj się]
[pdf]

POIGRYWAĆ (2) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 poigrywåm
3 poigrywają

praes 1 sg poigrywåm (1). ◊ 3 pl poigrywają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) XVIII w.; poza tym XVII – XVIII w.: poigrawać.

Bawić się, żartować (2): Colludo – Poigriwąm, zartuię. Calep 216a.
a. Znajdować w czymś złośliwą przyjemność (1):
Zwrot: »[czym] poigrywać sobie« (1): iż niektórzy ták lekko ſobie Krześćiány wſzyſtkié ważą/ że téż rozlewánim krwie náſzéy poigrywáią ſobie iáko chcą OrzJan 70.

Synonimy cf POIGRAWAĆ.

Formacje współrdzenne cf IGRAĆ.

Cf POIGRYWANIE

SBu