[zaloguj się]

POKORNIUCHNY (1) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pokornie).

Fleksja
sg
mNpokorniuchny fNpokorniuchnå

sg [m N pokorniuchny.]f N pokorniuchnå.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Intens. odpokorny: Pátrzayże chociay tho málucżkie dwie oſobce były/ iedná pokorniuchna dzyewecżká/ á druga proſta á ſwięta bábecżká RejPos 305; [Pan Kryſtus národziwſzy ſie ſwiátu temu pokorniuchny/ [...] przyiął płeć męſzcżyńſką AgrWirzb E2v].

JDok