[zaloguj się]

POKOSZTOWAĆ SIĘ (4) vb pf

Fleksja

inf pokosztować się (4).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (Jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pokosztować.

Wszcząć spór [z kim, z czym] (4): Composita, Concerto, Pokoſztowáć/ Spierać ſie s kim. Mącz 49d.
Zwrot: »pokosztować się z prawem« (1): Experiri iure, Pokoſztowáć ſie s práwem. Mącz 279a.
a. Stanąć do walki, do pojedynku (2): Decurrere etiam dicuntur milites, Potykáć ſie/ Nácieráć ſie. [...] Decurrere cum aliquo, Pokoſztowáć ſie s kiem. Mącz 74b; Luctari et congredi cum aliquo, Pokoſztowáć ſie s kim. Mącz 147d.
[Przen: Niepowinienem znikim innym diſputowáć/ Iedno kto mi dał rękę/ z tym ſię pokoſztowáć. ŁaszczPogrom 9v.]

Formacje współrdzenne cf KOSZTOWAĆ.

KO