[zaloguj się]
[pdf]

POKRAKA (2) sb f

o oraz oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N pokraka
A pokraki

sg N pokraka (1). ◊ pl A pokraki (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os (?), Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Coś złego, godnego ubolewania; tragicus eventus, tragicum malum, tragoedia Cn (2): po ktorym záćmieniu wnet byłá w Czechách wielka pokráká/ gdy dla Wiáry vpádłá byłá kárność poſpolita LeovPrzep Bv; Cóż to wżdy córko moiá? czylić iuż Bóg iáki Odiął rozum/ iż broiſz ták dźiwné pokráki? GosłCast 25.

KO