[zaloguj się]
[pdf]

POKRZYWOWY (4) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pokrzywa oraz -owy).

Fleksja
sg
m Apokrzywowy n A
I Ipokrzywowym

sg m A pokrzywowy (1). ◊ n I pokrzywowym (1). ◊ m a. n G pokrzywowégo (1). ◊ [I pokrzywowym.] ◊ sg n a. pl subst A pokrzywowé (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „pokrzywa” ‘Urtica’: będący częścią pokrzywy (4):
Wyrażenia: »korzeń (a. korzenie) pokrzywowy(-e)« (3): korzeń téż pokrzywowy vtłukſzy z ſolą ná bolączkę przykłáday. SienLek 126; Korzenié pokrzywowé tłucz zſtártym ſádłem/ á tym náćiéray rázy ſtłuczoné koniowi. SienLek 185, 171; [SprLek [D6]].

»nasienie pokrzywowe« (1): Też korzeń z miodem á z ocztem zmieſzany/ znaſieniem pokrziwowym ſtłuczony/ tim piegowatą twarz y flakowatą pomazuy/ zginą ony niecżyſtoſci. FalZioł I 93a.

Cf POKRZYWIANY, POKRZYWNY

LWil