[zaloguj się]
[pdf]

POKURCZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 pl subst praet pokurczyły sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Zmniejszyć swoją wielkość przez ściągnięcie, skurczenie się (o wielu): [[ewangelicy] inſzym [katolikom] ſkornié oleiem dobrze nápoioné ná nogi wdźiawſzy/ oné ná ogniu złożonym palili/ á gdy ſkórnié ſie pokurczyły y w ćiáło wpoiły/ gwałtem z bolem wielkim ié z nóg zdzieráli ŚmiglAbsurda 33.]

pokurczyć się od czego: Spasticus, Któremu ſie od kurczu żyły pokurcziły. Mącz 404c.

Synonim: ściągnąć się.

Formacje współrdzenne cf KURCZYĆ.

LWil