[zaloguj się]
[pdf]

POLATOWAĆ (2) vb impf

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
1 polatują

praes 1 pl polatują (1). ◊ part praes act polatując (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. polecieć.

1. Unosić się w powietrzu, latać [o ptakach] (1):

polatować przeciw czemu [= w jakimś kierunku] (1): KochMon 19 cf W porównaniu.

W porównaniu (1): Trojanie z wielkiem hukiem w pole pochadzali Jako żórawie, kiedy bliską zimę czują, Z krzykiem przeciw wielkiemu morzu polatują KochMon 19.

2. Podfruwać od czasu do czasu (1): A ſnadź máło nie lepſzą ma pod ſtrzechą kokoſz. Ktora ſobie po śmieciach pochadzáiąc gdacże/ A wygrzebſzy zyarnecżko polátuiąc ſkacże. RejWiz 4v.

Synonimy: 1. unosić się, wzbijać się.

Formacje współrdzenne cf NADLECIEĆ.

SBu