[zaloguj się]
[pdf]

POLEŹĆ (4) vb pf

o jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
praet
sg
3 f polazła

fut 3 sg pol(e)zie (3). ◊ [3 pl polazą.] ◊ praet 3 sg f polazła (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Pójść, zwłaszcza powoli (3):
a. O ludziach [do czego] (2): [Drugi] zyadſzy kęs chlebá s ſyrem polezie do oney ſmierdzącey pierzyny. RejZwierc 104.

cum inf (1): A ná wieki nie ſpytáią ieſli iadł pan Zyęć/ álbo gdzie konie ſthoią/ że cżáſem nieborak Zięć y ná cżcżo ſie vpije/ y tákże y ſpáć do brogu gdzie polezie. RejZwierc 31.

b. O insektach [do czego] (1): PChłá źimie miedzy pcżoły/ do vlá polázłá/ Aby tám pożywienie/ wżdy ſobie ználazłá. RejZwierz 121.
c. [O gąsienicy: popełznąć [po czym]: gdy doroſtą [gąsienice jedwabnika] náſtáwiáć im rózg po izbie/ álbo komnáćie/ á oné polázą po rózgách/ czyniąc dómki okrągłé UrzędowHerb 383a.]
2. Wyjść, przedostać się (1):
Fraza: »[co] polezie przez nozdrza [czyje]« = czegoś będzie w nadmiarze, do przesytu (1): Przetho wam da Pan mięſá byśćie iedli nie ieden dzień/ áni dwá/ áni pięć/ áni dzieſięć/ ábo dwádzieśćiá/ ále cáły mieſiąc: aż wam poleźie przez nozdrza wáſſe [donec exeat per nares vestras]/ y aż by wam iuż omierzło Leop Num 11/20.

Synonimy: 1.a. pość, powlec się; 2. wyniść.

Formacje współrdzenne cf LEŹĆ.

SBu