Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POLITOWANIE

Następne hasło: POLITURA »

POLITROCHON (1) sb m

Fleksja

N sg politrochon.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

bot. Adiantum capillus-Veneris L..; złotowłos Wenery, paproć (bylina) z rodziny adiantowatych (Adiantaceae) rosnąca w obszarze śródziemnomorskim (w Europie Środkowej już tylko w szklarniach) (z grec. πολύθριχον)

bot. Adiantum capillus-Veneris L..; złotowłos Wenery, paproć (bylina) z rodziny adiantowatych (Adiantaceae) rosnąca w obszarze śródziemnomorskim (w Europie Środkowej już tylko w szklarniach) (z grec. πολύθριχον) [polytrichon – Matki Boskiej włoski Calep; rzęsa skalna; włoski Panny Maryjej – polytrichum Cn]: Trichomanes, Ziele/ namurna rutá. Alias capillus veneris, Aptekárze polytrochon zową. Mącz 464c.