![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: ROZTAPIAJĄC SIĘ | Następne hasło: ROZTARCHAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZTAPIAJĄCY (1) part praes act
o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | G | roztåpiając(e)go | f | G | |
| A | A | roztåpiającą | |||
sg m G roztåpiając(e)go. ◊ [f A roztåpiającą.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. roztop.
Rozpuszczający, mający zdolność czynienia płynnym:
[roztapiający czego: Abowiem [boras] w ſobie moc ma roſtapiáiącą Kruſzcżyn SienHerb 593b.]
Wyrażenia: [»moc roztapiająca«: SienHerb 593b cf roztapiający czego.]
»ogień roztapiający«: IAko zapaleniem ogniá roſtapiáiącego [inflammantis ignis]/ wody wzwárzył ogień/ ábyś oznaymił imię twoie ſprzećiwnikom twoim BudBib Is 64/1.
Cf ROZTAPIAĆ
ALKa