[zaloguj się]
[pdf]

POMODLIĆ SIĘ (9) vb pf

się (5), sie (4).

Oba o jasne.

Fleksja

fut 1 sg pomodlę się (6). ◊ 2 sg pomodlisz się (1). ◊ 1 pl pomodl(e)m się (1). ◊ 3 pl pomodlą się (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. przemawiam co, Linde XVI w.

Spędzić pewien czas na modlitwie; orare Vulg, PolAnt; adorare PolAnt (9): Poſiedzcie tutá/ a iátz odidę malucżko od wás/ ij pomodlę ſie OpecŻyw 98; Leop Matth 26/36, Mar 14/32; trwayćie tu ſobie z osłem á ia y młodzieniec poydziemy tám/ á pomodlem ſię/ y wroćiem ſię do was. BudBib Gen 22/5; LatHar 692, 707.

pomodlić się do kogo, do czego (2): Pomodliſz ſię do niego á wysłucha ćię/ á obietnice twoie oddaſz. BudBib Iob 22/27; Gdy będzie zámknione niebo/ á nie będzie dżdżu prze ich grzech (przećiw) tobie/ lecż ſię modlić będą ná mieyſcu tym (marg) iż zgrzeſzyli tobie/ y pomodlą ſię do miejſcá tego. (–) [...] Tedy ty vsłyſzyſz ná niebieſiech/ y zlituieſz ſię nád grzechem sług twych BudBib 3.Reg 8/35.

pomodlić się komu (1): [mężowie wyſocy do ćiebie zaydą y twoi będą/ [...] á tobie ſie kłániáć będą/ y tobie ſie pomodlą [teque deprecabantur] BudBib Is 45/4 (Linde).] Cf Zwrot.

Zwrot: »pomodlić się Bogu Ojcu« (1): a iátz od wás malucżko poydę/ pomodlę ſie bogu oyttzu. OpecŻyw 98v.

Formacje współrdzenne cf MODLIĆ SIĘ.

JR