POMYJE (13) sb pl t
o jasne; e pochylone (Cn e jasne).
Fleksja
|
pl |
N |
pomyjé |
G |
pomyj, pomej |
A |
pomyj(e) |
I |
pomyjami |
N pomyjé (5); -é (2), -(e) (3). ◊ G pomyj (1) FalZioł, pomej (1) Mącz. ◊ A pomyj(e) (4). ◊ I pomyjami (2); -ami (1), -(a)mi (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII w.(z Cn).
1.
Brudna woda pozostająca po umyciu naczyń, przeważnie z resztkami jedzenia;
colluvies Mącz, Calep, Cn; eluvies Mącz; subluvies Calep (12):
[Papieżnicy bronią prostym ludziom Krwie Pana Krystusowej] Iáwno ieſt wſzyſtkiemu ſwiátu/ iáko proſte ludzi od kielichá odłątzaćie i odpychaćie/ y iáko im pomyie álbo proſtą wodę pić s kielichá dawaćie KrowObr 200,
203;
Colluviaris porcus, wieprz z pomey wychowány. Mącz 199d,
199d,
200a;
Colluuio, Colluuies – Pomiię. Calep 216a,
[1018]b;
[Częstoby musiał woźny jeść [pozew] a pomyj się na nie napijać, sędzia na sądzie głowy uchylać, albo pod ławę na poradę sobie brać PismaPolit 648;
LustrWpol I 5;
SprChęd 85].
W połączeniu szeregowym (1): dom wktorem mieſzkaſz/ niechay będzie daleko od [...] przekopnych wod/ pomyy/ gnoiow/ mieyſtcz gdzie bydło ſtawa/ gnoiow ſwinich zwłaſzcża FalZioł V 62.
[W porównaniu: iże bárzo lekko ſobie będzie ważyć Páná Bogá y ſłowo iego/ áni wſtydu będzie miał ludzkiego/ y sſtánie ſie ták kwáśny wſzytek/ że iáko pomyie obrzydliwym będzie przed oblicżym miłego Bogá. GilPos 75v.]
Zwrot: »pomyjami (z)lać« [szyk 1:1] (2): Gdy go [Jezusa] od Heroda wiéſtz mieli/ wſſytcy ſie s niego z przykázaniá Herodowégo/ iako z blázna naſmiéwali/ iednij go pomyiami láli OpecŻyw 122v; BielKron 47; [StryjKron 485 (Linde)].
[Wyrażenie: »pomyje plugawe«: Iágieło był ná czći w Toruniu v Mistrzá, gdzie gdy ſię po Mieście przeieżdżał, kuchárká wſzytkiego pomyiámi plugáwymi z kámienice zlałá/ álbo z tráfunku/ álbo z napráwy StryjKron 485 (Linde).]
Szeregi: »nieczystości, pomyje« (
1):
Colluviaria loca per quae colluvies expurgatur, Przes które niecziſtośći/ pomyye wylewáyą. Mącz 199d.
»smrody i pomyje« (1): Trafiło ſię iſz ſam [św. Anzelmus] teſz záchorzał niepomału: y gdy ſię trochę vſpokoił/ záchwycony więcey niſzli ſpiąc/ vyrzał bárzo byſtrą rzekę á mętną/ do ktorey ſię wſzytki ſmrody y pomyie ziemie wſzytkiey zbieżáły/ á ono ſię do niey ludzie ćiſną/ ktore oná wodá porywáłá. SkarŻyw 334.
2.
[Popłuczyny, zlewki:
Szereg: »pomyje abo schyłki«: nieſtokow teráznieyſzy Kiiowánie vżywáli ábo ſtudzianek/ bądz też bráhy miáſto piwá vpárzoney z proſá/ ktora ieſt máło coś rożna od owych pomyi gorzałcánych/ álbo ſchyłkow piwnych z drożdżami zmieſzánych WerSposób 11.
W przen: Strzeſzcie ſie áby nie były ciáłá wáſze obciążone piyańſtwem. Bowiem gdzye iuż tákowemi pomyiámi maſłokowymi opoi Szátan kogo/ iuż do rozmáitych kłopotow/ nierządow y wſzetecżnośći łácno go przywodzi GilPos 130.]
3. Płyn wydzielany przez sepię (1): Ták ſię złodźiey w ſwe kłamſtwo/ iák w cżernidło/ kryie/ Iák Sepia w ſwoy inkaust y w cżarne pomyie. KlonWor 2.
Synonimy: 3. czernidło, inkaust.
JR