[zaloguj się]
[pdf]

PONIKNĄĆ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja

[fut 3 sg poniknie.] ◊ part praet act pomknąwszy.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zniknąć, ukryć się:

poniknąć do czego: SkarŻyw 374 cf W przeciwstawieniu.

W przeciwstawieniu: »poniknąć ... powstać«: Wſzákże poniknąwſzy do piekłá kácerſtwo/ gdy znowu złośći ſię ludzkie rozkrzewią: záſie powſtáie/ y zpiekłá głowę wynośi. SkarŻyw 374.

a. [Zapaść się, pogrążyć się:

W połączeniu szeregowym: przecię dosyć nie mogą udziałać temu gościńcowi, aby przespiecznie furman jechać mógł, bo nie mogą tak wiele nakłaść chrostów, dylów, jako prędko to zasię poniknie zepsuje się i wniwecz się obróci. LustrDróg 9.]

Synonimy: schować się, skryć się, ukryć się.

Formacje współrdzenne cf NIKNĄĆ.

MN