| « Poprzednie hasło: PONURZYCIEL | Następne hasło: PONURZYĆ » |
PONURZYCIELOW (1) ai
Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po-, -owy oraz -ciel-).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| n | A | ponurzycielow(e) |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | ponurzycielow(e) |
[sg n A ponurzycielow(e).] ◊ pl A subst ponurzycielow(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „ponurzyciel” przydomek św. Jana Chrzciciela’ (w terminologii anabaptystów): A v Ianá Ewánieliſty [...] cżytamy ſłowá Ponurzyćielowe/ ná pytánie poſłańcow Ierozolimſkich CzechRozm 256v; [Baczcie Bráćia/ że tu y ſwoie y Ponurzyćielowe posłánie przyśćiem Pan zowie BudArt F7v].
MC