[zaloguj się]
[pdf]

POOBALAĆ (4) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz ob-); -bå- (3) BudBib, MWilkHist, WujNT; -ba- BibRadz (1).

Fleksja
praet
sg pl
3 m poobålåł m pers poobålali

fut 3 sg poobålå (1). ◊ praet 3 sg m poobålåł (2). ◊ 3 pl m pers poobålali (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Przewrócić, zburzyć, zniszczyć, zrujnować wiele; destruere PolAnt, Cn; diruere PolAnt; suffodere Vulg; disturbare, inaedificare, percellere, revellere, vellere Cn [co] (4): Y złupił miaſto a popalił ie ogniem/ á domy w nim y mury około niego poobálał BibRadz 1.Mach 1/33; BudBib 1.Mach 1/33; Wnidźie przez was krol wſzey chwały Po obala wáſze wáły. MWilkHist E3v; Pánie/ Proroki twoie pobili/ ołtarze twoie poobaláli WujNT Rom 11/3.

Synonimy: poburzyć, zburzyć, zepsować, zniszczyć.

Formacje współrdzenne cf WALIĆ.

Cf POOBALANY

DDJ