[zaloguj się]
[pdf]

[POONACZYĆ vb pf

Fleksja

inf poonaczyć.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zrobić coś nie tak jak trzeba; przen:
Zwrot: »poonaczyć pięty« = umrzeć: Ieſliż aſsignavit Mihi Deus morire, nihil non iuvabit Twé lekárſtwo/ Grzegorzu: sed quando placebit Chriſto, ego, et omnis homo moriebit; Ani té wymyśloné Doktorſkié wykręty Poſt potebunt (marg) pomogą. (–): przydźie mi po onáczyć pięty. Potkanie 31.

Formacje współrdzenne cf ONACZYĆ.]

DDJ