![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POPCHNIONY | Następne hasło: POPEŁNIAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POPEK (2) sb m
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w pop oraz -ek).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | popek | |
| I | popkami | |
| V | popku |
sg N popek (1). ◊ [V popku.] ◊ pl I popkami (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.
Dem. od „pop” ‘duchowny w kościele katolickim’; iron. (2): (nagł) Karnkowſki Referrendarz. (–) POmnicie że then popek/ nie długo vroſcie/ Bowiem s ſwemi ſpráwámi/ ieſzcże idzye proſcie. RejZwierz 61; Báran iest nád owcámi, kozieł nád kozámi, wſzetecżnicá Bawelska [tj. papież] nád ſwymi popkámi. CzechEp 417; [Zły obyczaj księża mają, ubiwszy płakać nie dają Byś to czynił u nas, popku, siedziałbyś za to do roku. DramStp I 604].
MN