[zaloguj się]
[pdf]

POPRZEDZIĆ (5) vb pf

o jasne, e pochylone.

Fleksja
inf poprzédzić
praet
sg
3 m poprzédził

inf poprzédzić (3). ◊ fut 3 sg poprzédzi (1). ◊ praet 3 sg m poprzédził (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Uczynić coś wcześniej, odbyć się [w tym: co (4)] (5): przyśćie Antychriſtá/ ma być oſtátecżnego práwie cżáſu/ przed ſkońcżeniem świátá/ á ktemu ma ie poprzedźić odſtąpienie/ to ieſt odſzcżepieńſtwo od wiáry ſtárożytney CzechEp 349, 349 [2 r.]; ActReg 129; Czás poświęcénia murów gdyż twóy ſyn poprzédźił/ Aby oycá w podźiemnych iáſkiniách náwiédźił. GórnTroas 45; [Za przibicziem i zlączeniem szię tuszę ze poidą [wojska hetmana koronnego], iesli p. Mihal nie poprzedzi, ktori szię na tamtim tigodniu obieczal na tę strone Dniestru bycz CorfusDocum 1600 nr 220].
2. [Prześcignąć, przewyższyć kogoś [czym]: Cap. 4. Vkazánie przyſtoynégo zawodu/ iáko ieden dobrodźieyſtwy/ drugi wdźięcnośćią ma chćieć poprzédźić [...] (–) [iżby ludzie] ſie vbiégáli do tego/ iákoby z témi/ którym ſą powinni zá dobrodźieyſtwá/ nie tylko chęćią/ á wdzięcznością porównáli/ ále iżby y przeſzli ich vczynności. SenekaGórn 11.]

Synonim: 2. przewyższyć.

Formacje współrdzenne cf POPRZEDZAĆ.

Cf POPRZEDZONY

MC