« Poprzednie hasło: [POROŻ] | Następne hasło: 2. POROŻE » |
1. POROŻE (13) sb n
Oba o jasne; e z tekstów nie oznaczających -é.
sg | pl | |
---|---|---|
A | poroże | porożå |
I | porożym |
sg A poroże (1). ◊ I porożym (6) RejRozpr, RejZwierz (2), RejPos (3), porożem (5) BibRadz, KochPs, KochPieś, GrochKal, KochAp; -em (3), -(e)m (2). ◊ pl A porożå (1).
Sł stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde także XVII – XVIII w.
»potrząsać (jako żubr a. tur) (a. wstrząsać, a. strząsać) porożym« = być hardym [szyk zmienny] (11): [Pan do księdza:] Hárdzie tu ſtrząſasz porożym A zowiesz ſie poſlem bożym RejRozpr A4; KMitá to był kto gi znał/ dziwny w ſwych poſtáwach/ A iáko Zubr porożym/ potrząſał w ſwych ſpráwach. RejZwierz 50, 53v; BibRadz Ps 74/6; A oni mędrkowie/ oni Biſkupi/ oni Fárizáyſcy doktorowie/ z dáleká iáko Thurowie/ potrząſáiąc porożym ſwoim/ chodzili od tego. RejPos [290], 223, 228; KochPs 111; [Do króla polskiego:] Zdiąłeś máſzkárę butnému Tyránnowi Moſkiewſkiému Okazałeś/ że nie kąſa/ Choćia to porożem wſtrząſa. KochPieś 45; GrochKal 22; Ale [biskup] Gamrat porożem ná to [co powiedział przedmówca] bárzo wſtrząſał. KochAp 7; [Apolog 25].
MC