![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PORUCZNICTWO | Następne hasło: PORUCZNIK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PORUCZNICZY (1) ai
Fleksja
G pl poruczniczych.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Przymiotnik od „porucznik” ‘niższy oficer’: Gdźieby też co nagłégo było/ coby klęſkę/ álbo ſzkodę iáką woyſká R.P. [...] zá ſobą poćiągać mogło/ y bez namów wſzelákich Rotmiſtrzowſkich y Poruczniczych/ może [hetman] winnégo ſkáráć SarnStat 437.
MC