ROZTYKAĆ (3) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
inf |
roztykać |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
roztykåm |
|
3 |
|
roztykają |
conditionalis |
|
pl |
3 |
m pers |
by roztykali |
inf roztykać (1). ◊ praes 1 sg roztykåm (1). ◊ 3 pl roztykają (1). ◊ [con 3 pl m pers by roztykali. ◊ part praes act roztykając.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
1.
[Rozpinać siatkę na palikach powtykanych w ziemię, rozstawiać [co]:
Zwrot: »siatkę roztykać«: á ty podjdź conabliżey pod nie [kuropatwy]: á tám śiatkę podrgubną podetkni pod nie conabliżey możeſz: á ták odchodź od nich názad śiatkę roztykáiąc: kiedy rozetknieſz/ tedy obydź zdáleká w koło/ á ták on ptak co ćieka/ tedy vwięźnie w śiatkę CygMyśl D2.]
2.
Tuczyć;
saginare Modrz; differcire, saburrare Cn (1):
roztykać co (żywotne) czym (1): Wieprze chwaſtem roſtykáć lepiey GostGosp 120.
[W porównaniu: Tak że też ſłudzy Kośćielni nietak śie maią ſprawować aby iedno iedli á pili/ A tą iałmużną brzucha ſwoie iako karmni wieprze roſtykali OrszakPos 312v.]
Zwroty:
[»[
czym] brzuch(o) roztykać«:
OrszakPos 312v;
chłopi przebrawszy [tj. wypiwszy zbyt wiele piw], od nich áż száleią, brzuch rostykáią, twarzy, ták ludźie iáko niewiásty, by szkátuły máią. OczkoPrzymiot 285;
Po pośćie záśię onego co [papieżnicy] zániecháli wetuiąc/ niemniey tákież pićiem y iedzeniem brzuchy roſtykáią/ powiádáiąc żeſmy ſię wcżorá pośćili. GrzegŻarnPos 1597 102v (Linde).]»[czym] ciało roztykać« (1): Dźiś y Winem y iedzeniem/ ćiáłá ſáme przez ſię pałáiące roſtykáią [corpora saginant] ModrzBaz 54.
[»[czym] sobie boki roztykać«: ále y chlebem ſobie nie należnym boki roztykáią BronApokr 59.]
3.
Napełniać, rozpychać (1):
Differcio, impleo et distendo – Roztikąm, nadziewąm. Calep 322a.[Zwrot: »[czym] żołądek roztykać«: wspomionę tu iárzyny, którymi téż nászy żołądek roztykáią rádźi, rzepę pásternak, kapustę, marcheẃ OczkoPrzymiot 25.]
Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.
Cf [ROZTYKANIE], [ROZTYKANY]
RS